ალავერდი-ხანი
ალავერდი-ხანი (ღ. 24 მესი, 1614), ირანიშ სარდალი დო პოლიტიკური მოღალე. გომაჰმადიანაფილი ქორთუ (საქორთუოშე ჭკორო იჸონეს ბაღანობას), გვარო უნდილაძე. ირანიშ ჯარიშ მაართა ყულარაღასი, ფარსიშ ბეგლარბეგი, აბას I-იშ ოურდუმე რეფორმეფიშ ართ-ართი აქტიური მუკმაჸონაფალი. მუჭოთ სარდალქჷნ გჷშაკერძაფილო გჷმირჩქინჷ დუდი ოსმალეთწკჷმა ლჷმას (1603—1612). ისპაანს ეკიდჷ ხიდი წყ. ზენდერუდის, ნამუსჷთ ამუდღა ხოლო თიში ჯოხო გეძჷ. აბას I-იშ ზოჯუათ ალავერდი-ხანი დიდი პატიშ თუდო ნთხორეს მეშჰედის. ირანს ალავერდი-ხანიშ სქუალეფქჷთ ქო მიოჭირინეს წჷმოძინეფს. უნჩაშიქ იმამყული-ხანქ მუმაშ ღურაშ უკული ფარსიშ ბეგლარბეგალა ეჭოფჷ, ოდო უკულაშიქ დაუდ-ხანქ — ყარაბაღიშ. ართ-ართი ვერსიათ, ალავერდი-ხან უნდილაძე შაჰიშ ზოჯუათ დოჸვილეს, რახან ფაქტობურო თინა შაჰიშენ გოლინუამ პიჯის წჷმარინუანდჷ.
წყუ[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]
- ისქნდერ-ბეგ თორქმანი [ისქანდერ მუნში], თარიხ-ე ალამ არაი-ე აბბასი (ქიანაშ დუამას გუმასქვამებელ ისტორია აბასიშ), [წგნ.] 1-2, თეირანი, 1956-1957;
ლიტერატურა[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]
- გაბაშვილი ვ. უნდილაანთ ფეოდალური სახლი XVI-XVII სს. ირანში (ქართული წყაროების მიხედვით), კრ.: მახლობელი აღმოსავლეთის ისტორიის საკითხები, [ტ.] 2, თბ., 1972;
- კუცია კ., კავკასიური ელემენტი სეფიანთა ირანის პოლიტიკურ სარბიელზე, იქვე, [ტ.]1, თბ., 1963;
- ფალსაფი ნ., ზენდეგანი-ე შაჰ-ე აბბას-ეავვალ (შაჰ-აბას I-ის ცხოვრება), [წგნ.] 2, თეირანი, 1956;
- კაციტაძე დ., ქსე, ტ. 1, გვ. 261, თბ., 1975