ცა
ცა — ატმოსფეროშ ვარდა გალენი კოსმოსიშ ნორთი, ძირაფილი არძანერი ასტრონომიული ობიექტიშ ჟინპიჯშე. თიში ზუსტი გოთანჯუა მუსხირენ ბაძაძიშ გეშა ვაშინერებული რე. ცა კანკალეშა გოსხუნილი რე მუჭოთ პლანეტაშ ატმოსფეროშ შხირი, აირამი ზონა.
სერით, ცა მოწიმინდელი ქორედა, ცაშ ყორშიშ დინოხოლენი ჟინპიჯი ანუ ცარგვალი მიარე მურიცხით გოჩხვარილ უჩა ჟინპიჯო მოჩქჷ.
დღაშით მოწიმინდელი ცა ტორონჯიშფერი რე, ნამუთ თით რე გჷმოჭანაფილი, ნამჷ-და დიხაცაშ ელმოლს მადვალუ ატმოსფეროშ გაზიშ ანუ ჰეერიშ მოლეკულეფი ეისარკუანა დო გჷთმოფაჩჷნა ბჟაშ ჩხორიეფს, უმენტაშო ლენს, დო თეშნერო ლორჰულო, ტორონჯიშფერო „ღაფჷნა“ ცას. კოსმონავტის, ნამუთ ატმოსფეროშ გალენ ვარდა ატმოსფეროშ ელაზჷმაფათ გვაგვა ფალეფიშ ჟილეშე იდვალუაფუ, სოდე მერკე სიგვაგვალეშ გეშა ჩხორიეფიშ გოფაჩუათ მერკე რე, ცა დღაშით ხოლო მორუმეთ წჷმუდირთუ. თეშ გეშა შეულებუ ცას ბჟაშ ბაჩხალა დისკოს დო მურიცხეფს ართბორჯულო ორწყედასჷნ.
სერით მოწიმინდელ ცას უანჯარე თოლით ვითოშალათ მურიცხიშ ძირაფა შილებე. თინეფიშ ძირაფაფონი გჷნორთუალა მერკებული რე ირნერ სიმეტრიას დო რანწკის; მარა უკვე უჯვეშაშ ბორჯიშე ცაშ შხვადოშხვა მუნაკვათის ართ ფანიათ ჯგუბურელ მურიცხეფშო ჩხოლარეფიშ დო მითოლოგიური პერსონაჟეფიშ ჯოხოეფი გიოდვეს. მურიცხეფიშ თეჯგურა ზოხოიან ბუნეფს წორომურიცფონეფი ჯოხო.
თაშნეშე ქოძირით[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]
ლიტერატურა[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]
- ე. ხარაძე, „ასტრონომია“ (მე-11 კლასის სახელმძღვანელო), თბ., 1989