სინშარიშკუნი

	სინშარიშკუნი; 𒁹𒀭𒌍𒌋𒌋𒃻𒌦
	; სინშარიშკუნიშ მინაჭარა ნაბოპალასარიშა, სოდეთ თინა ნაბოპალასარს ბაბილონეთიშ მაფათ ჩინებულენს დო თხულენს მუში ომაფეს ხეშულობა ქუდუტუანინჷ. მინაჭარაშ ნანდულობა ოდებელი თემა რე მენცარეფს შქას
ნეო-ასურული იმპერიაშ მაფა
პოსტის გერინაშ ბორჯი
	ჯვ. წ. 627 – ჯვ. წ. 612
წიმოხონი	აშურ-ეტილ-ილანი
მონძე	აშურუბალიტ II (ასურეთი); ნაბოპალასარი (ბაბილონეთი)
ნაღურა	ჯვ. წ. 612; ნინევია
მუმა	ასურბანიფალი
ნანა	ლიბალი-შარატი
ალმასქუ	ანა-ტაშმეტუმ-ტაკლაკი (?)
სქუალეფი	აშურუბალიტ II (?)

სინშარიშკუნი (აქად. 𒁹𒀭𒌍𒌋𒌋𒃻𒌦, სინ-შარ-იშკუნი ვარდა სინ-შარუ-იშკუნი) — ასურეთიშ ართ-ართი ეკონია მაფა, სარგონიდეფიშ დინასტიაშ წჷმმარინაფალი. სახენწჷფოს მართუნდჷ ჯვ. წ. 627-612 წანეფს.

ომაფე ხვისტაშა ეშულაშ უკულ მალას, სინშარიშკუნიშ მეხჷ ეარყჷ გოლინიანი ოურდუმე მოღალექ შინ-შუმუ-ლიშირიქ, ნამუთ ხვისტაშ უზურპაციას ოცადუდჷ. სინშარიშკუნიქ თინა დამარცხჷ, მარა ასურეთის, პოლიტიკურო ვასტაბილური პერიოდიქ ქიდიჭყჷ, ნამუსჷთ უკულ ქიგიაძინჷ ბაბილონარეფიშ არჸებაქ. ბაბილონეთის ძალამს გენძალიერჷ ნაბოპალასარქ, ნამუქჷთ შანულამი ოურდუმე წჷმოძინეფს მიოჭირინუ. თის ქალუდირდჷ მიდიაშ მაფა კიაქსარიქ. ჯვ. წ. 614 წანას მიდიაშ ჯარეფქ გეჭოფეს აშური, ნამუთ წჷმარინუანდჷ ასურეთიშ იმპერიაშ რელიგიური დო ცერემონიული ცენტრის. ჯვ. წ. 612 წანას ბაბილონარეფიშ დო მიდიარეფიშ გოართოიანაფილი აკოანჯარაფილი ნძალეფქ გეჭოფეს, გორჩვეს დო მოჯალაგეს ასურეთიშ ნანანოღა ნინევია. სინშარიშკუნიშ უკულიანი ბედი უჩინებუ რე. მარა თიქ ნინევიაშ თხილუაშ ბორჯის შილებე ღურუკონჷ. სინშარიშკუნიშ ღურაშ უკულ, ასურეთიშ მაფათ გინირთჷ აშურუბალიტ II-ქ, ნამუთ შილებე სინშარიშკუნიშ სქუა რდუკონჷ. აშურუბალიტ II ასურეთიშ ეკონია მამართალი რდჷ. თიში მართუალათ ასურეთიშ ჸოფაქ მეჭყორდჷ.

ათე სტატია მერკე რე.
თქვა შეგილებუნა ქიმეხვარათ ვიკიპედიას დო გაგშათინათ დო გახვეიანათინ.