გერიონი

ჰერაკლე ორკინჷ გერიონს. ქალკიდური ამფორა. სოდ.540 ჯვ.წ.

გერიონი (ბერძენ. Γηρυών) — ბერძენული მითოლოგიაშ მეჯინათ, კოკი ერითიაშ მაფა, ქრიზაორეშ დო ნიმფა კალიროეშ სქუა, ექიდნეშ ჯიმა, სუმდუდიანი დო სუმტანამი ქვერსემი, ნამუსჷთ ხვალე ქვარა უღუდჷ ედომუშამი. ამშვხეიანი დო ამშვკუჩხამი უზამფარს სუმი ფორი უკინებუდჷ დო მოვარიეს ზარგენთხაფილო გინართინუანდჷ. კოჩშობაშ უძგალაში ბჟადალს უღუდჷ ოზოჯალი დო კოკი ერითეას ჸუნდჷ ორქოშფერი (ჭითა) ორინჯიშ ჯოგი, ნამუსჷთ ჭყიშანდჷ ქვერსემი ევრიტიონი დო ყარულენდჷ ჟირდუდამი ჯოღორი ორთროსი. ჰერაკლექ ჯოგი იხვამილუ, საგანეფი მოუნჭჷ დო ბიგათ დღამუნჭუ.

რესურსეფი ინტერნეტის

• შეგილებუნა ქოძირათ მედიაფაილეფი თემაშე „გერიონი“ ვიკიოწკარუეს.

ლიტერატურა

• აკაკი გელოვანი, მითოლოგიური ლერსიკონი, ხას. 113, „სხუნუეფიშ საქორთუო“, ქარ., 1983