ლათინური ჭარალუა
ლათინური ჭარალუა (რომაული ანბანი, ლათინურ ნინაშა „abecedarium“ [აბეცედარიუმი]) — თეხანური მოსოფელიშ ართ-ართი არძაშე გოფაჩილი ანბანური ჭარალუა. თის რომანული, გერმანიკული, ფინურ-უგორული, სლავური, თურქული დო შხვა ნინეფი გჷმირინუანა.
ლათინური ჭარალუა 26 ასო-შანშე აკმოდირთუ. ნინეფიშ სიმურობური ორთაშ მეჯინათ თე ასო-შანეფი შხვადოშხვანერო გჷმირაგადუაფჷნა. თინეფს თაშნეშე შხვადოშხვა ჯოხო უღჷნა. კანკალე ბგერაშ გინაჩამალო შხვადოშხვა ვარიანტი რსებენს შხვადოშხვა ნინას.
- სამანგ. ბგერა „შ“ ვა არსებენს ლათინურ ნინას, მუშ გეშა შ-ბგერაშ მაღვენჯი შხვადოშხვა ნინას თე პრობლემა გინოჭყვადილი რე შხვადოშხვანერო. „შ“ ინგლისურს რე Sh,sh, ფრანგულს - Ch,ch, გერმანულს - Sch,sch, სერბულ-ხორვატულს - Š,š, პოლონურს - Sz,sz, ვარდა Ś,ś, თურქულს - Ş,ş.
ანბანიშ ჯოხოდვალათ შხვადოშხვა რე კანკალე ქიანას. სამანგ.; სლავურ ქიანეფს ლათინურ ანბანს „ლატინიცას“, „ლატინკას“, ან უბრალოთ „აბე-ცე-დას“ უძახჷნა.
რესურსეფი ინტერნეტის[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]
ვიკიოწკარუეს? რე ხასჷლა თემაშენ:
|
ათე სტატია მერკე რე. თქვა შეგილებუნა ქიმეხვარათ ვიკიპედიას დო გაგშათინათ დო გახვეიანათინ. |