ჯვეში აპიანი

ვიკიპედიაშე

ჯვეში აპიანი — ართოიანი წიმინდე ტექსტი (წინგეფიშ ნაკორობა) იუდაიზმის დო ქირსიანობას. მაართა, უჯვეშაში ნორთი ქირსიანული ბიბლიას, უჯვეშაში ურიული წიმინდე ნაჭარა (ურიული ბიბლია — თანახი).

ჯვეში აპიანი, ვულგატა, გუტენბერგიშ ბიბლია, ნეტარი იერონიმეშით ნათანგა ბიბლია

ტერმინიშ გოჭყაფა დო შანულამობა[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]

ტერმინი „აპიანი“ ომანგჷ ურიულ ზიტყვას ბერიტ ლათინურო testamentum - ტესტამენტუმ, ბერძენულო — Διαθήκη - დიათიკე „რსხუ, აპიჯალა, კონტრაქტი, ბეშტუა ვარდა მარწკინდიშ გესუმალა (ტესტამენტუმ) არძაშე სინთიერო თიში ლათინური გჷმოთქუალა გჷმოხანტუნს თიში შანულობას“.

ჯვეშბჟაეიოლური წესი აპიჯლააშ დოდვალა ჟირ კუნთხუშ შქას იკათუანდჷ ოკიბირალიშ შეწირუას დო ჭყალაშ წჷმორაგადის თიშ დჷმარციელებშო. თეშ უკული კუნთხუეფი გიშმეშეს გეჸვილირი ნაკიბირაშ ჟირ ნორთიშ შქას დო მუნეფიშ რსხუს ადასურენდეს დობუნილი ზისხირით. თე აპიჯალაშ ოშუენეთ დვანდს ქუას, ვარდა ჯას რგუნდეს, დო თინეფშა თე აპიჯალაშ ცაშ წჷმი მოწამეეფი უჯოხოდეს.

ვასალური დოჸუნალაშე გინორთი, ნამუსჷთ აძულებური მაფორუობას გურიშხონარენდჷ, ემეთი რსხუ - თე რსხუ რე წორწოეფიშ შქას. თიში ნერჩი ურთიართპატჷცემა დო ნებაჸოფური ოჸია რე თიში წჷმმარინაფალეფს შქას, ნამუთ გჷთმოპიჯჷნს თინეფიშ ნებაჸოფური დუდიშლას დო შილებუამობას თიში გოუქვაფაში, მეჭყორიდაში, ოგამე ოსაჯებელი სანქციეფიშ სქურინიშ უმუშო. დოხოლაფირო მოჩამილი პიჯალეფიშ მოგვენო გჷთმითანჯჷ გიშაკერძაფილი ხასიათი ჯვეშ აპიანეს ღორონთის დო ადამიერეფს შქას ურთიართრსხუ[1]. თეს ოსხირქ დიო ხოლო სამოთხეს გაჭყჷ, ნამუქჷთ აკირცჷ ადამიშ ცოდათ დონთხაფათ.

რესურსეფი ინტერნეტის[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]

სქოლიო[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]

  1. ქრისტიანული მოძღვრების თანახმად ადამიანი თავისუფალია (ნების თავისუფლება), და ამ ნებელობის მეშვეობით ის თავად წყვეტს, იყოს ღმერთთან თუ განუდგეს მათ, იცხოვროს მისი მცნებების მიხედვით, თუ საკუთარი ნების მიხედვით. არც ჯოჯოხეთია ღმერთის მიერ დაწესებული სასჯელი, სანაცვლო საზღაური ადამიანთა განდგომაზე (ღმერთი აბსოლუტური სიკეთეა), არამედ ადამიანები, რომლებიც ღმერთთან მყოფობისათვის არიან შექმნილნი (ეს არის მათი ბუნებრივი მდგომარეობა), თავიანთი განდგომით გამოეყოფიან ამ სიკეთეს (სამოთხეს), თავიანთ ბუნებრივ მდგომარეობას და ხვდებიან ჯოჯოხეთში. ანუ ჯოჯოხეთი არის ადამიანის ბუნებრივი მდგომარეობის დარღვევა, მიერ განხორციელებული არასწორი ნებელობითი არჩევანის შედეგი და არა უფლის სასჯელი – ადამიანი თავად ისჯის საკუთარ თავს