ოქსიომორონი
ოქსიმორონი (ბერძენ. oxymoron — გაღიერი სიბორუე < oxy- მაკვათალი, ცანდირი, კვანთირე დო moron — შორობიტუ) — სტილისტური მოხუჯა, ტროპიშ სახე; გეპონჷ ართიანწკუმა „უმუხუჯაფუ“, ურთიართგჷშმარიცხე ჩინებეფიშ მერსხუაფას, კონტრასტული შანიშ გინოღალას, ნამუშით ახალი ჩინება ვარ-და ახალი წჷმორინაფა გჷთმიჭყაფუ. ოქსიმორონი ფართოთ რე მოდვალირი რჩქვანელობურ რაგადუას („სქირე ღვინი“, „მორაგადე შურიშქალი“ და შხვა), რიტორიკას დო ხანტურულ ლიტერატურას.
„შურიშქალი რეკუნს“ (მუხრან მაჭავარიანი)
ოქსიმორონი რე კანკალე ნაწარმეფიშ დუდჯოხო: „თელოღურელი“ (ლევ ტოლსტოი), „ოპტიმისტური ტრაგედია“ (ვსევოლოდ ვიშნევსკი), „ჩხანაია სერი“ (ნოდარ დუმბაძე).
ოქსიმორონი პარადოქსიშ ართ-ართი სახე რე. თიში ხანტურული ფუნქცია რე ულებური ეფექტიშ აკონწყუალა.
ლიტერატურა[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]
- გაჩეჩილაძე ს., ქსე, ტ. 7, გვ. 615-616, თბ., 1984