ხათური ნინა

ხათური ნინა
გოფაჩილი რე	ანატოლია
რუკა
ხათური ნინაშ გოფაჩუაშ საეგებიო არეალი ხათური ნინაშ გოფაჩუაშ საეგებიო არეალი

ხათური ნინა, პროტოხათური ნინა — წჷმარინუანდჷ ცენტრალური დო ბჟაეიოლ ანატოლიაშ ოორუე ოლქეფს გოფაჩილი უჯვეშაში კვირდი მახორობაშ, პროტოხეთეფიშ ნინას, ნამუთ ვარხველჷ ინდოევროპულ ვარა სემიტური ნინეფიშ ფანიას. ინდოევროპულ ხეთურ-ლუვიურ ნინეფშა მორაგადე ტომეფიშ მორჩილ აზიაშა გინოხორაფაშ უკული, ჯვ. წ. III ვითოშწანურაშ ბოლოს, ხათური ნინა გეგნორაჸჷ ახალდჷნახორეფი ინდოევროპული ტომეფიშ ნინეფქ (ხეთურქ, ფალაურქ) ნამუეფქჷთ ხათურიშ, სუბსტრატული ნინაშ ნძალიერი გოლინა განიცადეს.

რიტუალური ხასიათიშ მორჩილრიცხუანი ტექსტეფი ხათურ ნინაშა ბხვადუნა კინ ხეთურ ტექსტეფს შქას, სოდეთ თინეფი მოშინელიე, მუჭოთ hattili, ე.ი. „ხათურო“ სრულებური პასაჟეფი. თე ტექსტეფიშ ფრაგმენტული ხასიათიშ გეშა ძნელიე ხათური ნინაშ გრამატიკული სტრუქტურაშ დო ლექსიკაშ ბოლოშახ ეკონწყუალა. საზოგადოთ ხათური პრეფიქსული ტიპიშ აგლუტინაციური ნინა რე, ნამუთ გარკვეულ სტრუქტურულ-ტიპოლოგიურ მოგეობას ოლინუანს ნთელ რანწკ კავკაციურ ნინეფწკჷმა (გჷშაკერძაფილო აფხაზურ-ადიღურ დო ქართველურწკჷმა).

ლიტერატურა

• Гамкрелидзе Т.В. „Хеттские языки“ и вопрос о переселении в Малую Азию индо-европейских племен
• „ენათმეცნიერების ინსტიტუტის ნაშრომები“

• გამყრელიძე თ., ქორთული სხუნუეფიშ ენციკლოპედია, ტ. 11, ხს. 414, ქართი, 1987 წანა.