მენწყერი
იერსახე
მენწყერი — დიხაშ მასეფიშ ვარდა ქანეფიშ ფაშ მოხარცქუა დო გჷნოყარება გვალაშ კართეშა ვარდა ლაკადაშა სიმონკაშ ჭყანაშ გოლინათ. მენწყერი შხირას თიჯგურა აბანეფს წჷმიქიმინუ, სოდე წყარმაკინე (დიხაჭაბუამი) დო წყარამი (სამანგ., ქვიშა-ხირეშამი) ქანეფი ართიანს ოთირჷნა დო ფალეფიშ გიოლაფუ კართეშ გიოლაფუშ აკოხვალამას რე. მენწყერიშ ბაძაძეფი რე ქანეფიშ წორწოობაშ აკორღვაფა, ნამუსჷთ იჭანუანს ლაკადაშ ნერჩიშ გჷთორჩხუალკაშ, გერციებაშ ვარდა გჷნოლამებაშ გეშა ქანეფიშ სიჸონიერეშ დადაღარაფა, სეისმური ბიჯგეფი, ადამიერიშ ომეურნე საქვარუა აბანიშ გეოლოგიური პიჯალეფიშ უგუთოლიშწორებუო დო შხვ. მენწყერი დიდ გავალს მეთმიორინუანს ოკათე მეურნობას. თიწკჷმა ბურჯაფიშ ეფექტიანი საშუალება რე გვალაშ კართეეფიშ გატყალება, ოინჟინერე ნოდგჷმეფიშ გამანგარება, დრენაჟი დო შხვა.
ლიტერატურა
[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]- ქორთული სხუნუეფიშ ენციკლოპედია, ტ. 6, ხს. 651, ქართი, 1983 წანა.