დინორეშა გინულა

დიეგო ველასკესი

ვიკიპედიაშე
დიეგო ველასკესი
ესპ. Diego Rodríguez de Silva y Velázquez

ავტოპორტრეტი
ედომუშამი ჯოხო:დიეგო როდრიგეს დე სილვა ველასკესი
დებადჷ: 6 მანგი, 1599
სევილია
ღურუ: მარაშინათუთა 6, 1660 (61 წანერი)
მადრიდი
ერუანობა: ჰაბსბურგეფიშ ესპანეთი
სფერო: პორტრეტისტი
მოხაზირაფა: ფრანსისკო პაჩიკო (სევილია)
მიმალუობა: ესპანური ბაროკო (ორქოშ ხანი)
თიქ გოლინა მახვამილუ: ხუან ბატისტა დელ-მაზო, ხუან დე პარეხა

დიეგო როდრიგეს დე სილვა-ი-ველასკესი (ესპ. Diego Rodríguez de Silva y Velázquez; დ. 6 მანგი 1599, სევილია — ღ. 6 მარაშინათუთა 1660, მადრიდი) — ესპანარი ხანტუ, ესპანური ხანტუალაშ ორქოშ ხანაშ წჷმმარინაფალი.

ჩინებული სურათეფი

[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]
ინფანტა მარგარიტა ავსტრიალი, 1660

რელიგიური, ისტორიული დო მითოლოგიური სიუჟეტეფი

[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]
  • „მოგვეფიშ ოჩუქერი“ (1619, პრადო, მადრიდი)..
  • „ქირსე მართაშ დო მარიაშ ჸუდეს“ (1620, ერუანული გალერეა, ლონდონი).
  • „მავრეფიშ გინორაჸუა“ (1627, პრადო, მადრიდიд).
  • „ვაქხაშ ვარდა ობიშხაშ ტრიუმფი“ (1628, პრადო, მადრიდი).
  • „ვულკანიშ ჭკადუ“ (1630, პრადო, მადრიდი).
  • „იოსებიშ ზისხირამ გინაქუნალი იაკობშა მეუღუნა“ (1630, სან-ლორენსოშ ოხიდა, ესკორიალი)
  • „იოსე ქირსეშ ჯვარეგაფა“ (1632, პრადო, მადრიდი).
  • „ბრედაშ ხურდა (ლეს კოპია)“ (1634—1635, პრადო, მადრიდი).
  • „ლჷმაშ ღორონთი მარსი“ (დოხ 1640, პრადო, მადრიდი)
  • „ეზოპე“ (დოხ. 1640, პრადო, მადრიდი)
  • „მარიაშ გჷრგინალა“ (1645, პრადო, მადრიდი)
  • „მერკური დო არგუსი“ (დოხ. 1659, პრადო, მადრიდი)
  • „ახალნორდი ესპანარიშ პორტრეტი“ (1630—1631, ჯვეში პინაკოტეკა, მიუნხენი)
  • „გრაფი ოლივარესიშ პორტრეტი“ (დოხ.1638, ერმიტაჟი, სანქტ-პეტერბურგი).
  • „მაფა ფილიპე IV-შ ცხენს გეხუნელი პორტრეტი“ (1635, პრადო, მადრიდი).
  • „ავტოპორტრეტი“ (1640, სახუაფონი ხელუანობაშ მუზეუმი, ვალენსია)
  • „ოსური ოჰავეთ“ (1640—1642, უოლესიშ შაყარუა, ლონდონი)
  • „ფილიპე IV-შ პორტერეტი ოურდუმე მუკაქუნალით, ნამუსთ ლა ფრაგა ჯოხო“ (1644, ნიუ-იორკი, ფრიკიშ გალერეა)
  • „ფილიპე IV-შ პორტრეტი“ (1656, პრადო, მადრიდი).
  • „პაპი ინოკენტი X-შ პორტრეტი“ (1650, რომი).
  • „ინფანტა მარია ტერეზაშ პორტრეტი“ (1651, ლემანიშ შაყარუა, ნიუ-იორკი).
  • „ინფანტა მარგარიტაშ პორტრეტი“ (1660, პრადო, მადრიდი).
  • „მენინეფი (ფრეილინეფი)“ (1657, პრადო, მადრიდი).
  • „ინფანტა მარგარიტაშ პორტრეტი“ (ბოგდანა დო ვარვარა ხანენკეფიშ ჯოხოდვალაშ ხელუანობაშ მუზეუმი[1])
  • C. Justi, «Diego Velazquez und sein Jahrhundert» (Бонн, 1888, 2 т.);
  • W. Stirling Maxwell, «Velazquez und seine Werke» (перев. с английского, Берлин, 1856)
  • Paul Lefort, «Velazquez» (общедоступный труд, входящий в состав серии книжек: «Les Artistes célébres»).
  • Camon Aznar J. Velazquez. T. 1-2. Madrid, 1964.
  • Знамеровская Т. П. «Прядильщицы» как итог развития бытового жанра в творчестве Веласкеса (ко 300-летию со дня смерти) // Научные доклады высшей школы. Серия исторических наук. № 2, 1961
  • Знамеровская Т. П. Веласкес, М., 1978.
  • Каптерева Т. П. Веласкес и испанский портрет XVII века. М., 1956.
  • Кеменов В. С. Картины Веласкеса. М., 1969.
  • Кеменов В. С. Веласкес в музеях СССР. Л., 1977.
  • Королёва С. Диего Веласкес / В серии «Великие художники» — Т 10 — К.,2010 — 48 с.
  • Левина И. М. Диего Веласкес. «Завтрак». Л., 1948.
  • Левина И. М. Новое о Веласкесе // Искусство, 1975.№ 2. С.61-64.
  • Малицкая К. М. Отражение жизни Испании XVII века в исторических и жанровых композициях Веласкеса. // Труды Государственного музея изобразительных искусств им. А. С. Пушкина, М., 1960.
  • Ротенберг Е. И. Веласкес. Тематические принципы. Советское искусствознание. Вып. № 22. М., 1987. С. 238–296.
  • Якимович А. Художник и дворец: Диего Веласкес. — М.: Советский художник, 1989. — 270 с. — ISBN 5-269-00014-8.

რესურსეფი ინტერნეტის

[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]