სიროკო
სიროკო (იტალ. sirocco < არაბ. შარკ – ბჟაეიოლი) — ობჟათეშ ვარდა ობჟათე-ბჟაეიოლიშ ტიბჷ, ნძალიერი ბორია, ნამუთ უმენტაშო ირქენს სქირონაშქა ზუღაშ ღანჩოს დო უმბარს ოორუე აფრიკაშ დინოხოლენი რაიონეფიშ დო არაბეთიშ ჩქონიშ ტიოზეფშე. სქირონაშქა ზუღას გჷნულაშ ბორჯის სიროკო უძინანს ჭოროფას, მორო, თეშ უმკუჯინალო, ევროპაშ სქირონაშქა ზუღაშ წყრაპიჯიშ მიარე აკანს იშენ ოხომუანს ჩანარეფს.
ლიტერატურა
[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]- ქორთული სხუნუეფიშ ენციკლოპედია, ტ. 9, ხს. 388, ქართი, 1985 წანა.