შინკა

შინკა — ართწანიანი ოდიარე ჩანარი ლათ. Cucumis-იშ გვარი კოპეშიაშობურეფიშ ფანიაშე. შინკას მოგჷრძე-კვალიტერი ღერი, გჷრძეყერწამი დო შხუ ფურცელი უღუ, ცანდსქესამი, კანკალეშა ჟირსქესამი პიოლით. გჷმნაღელი მიარეთასამი კოპეშიაშნერი რე, ნამუსჷთ შხვადოშხვა ფორმა უღჷ.

შინკაშ ოდაბათეთ იკოროცხჷ შქა დო მორჩილი აზია. ჩანარიშ ჩინებული გვარობეფი რე: გვერიშმოგვენი, დეკორატიული (ბჟაეიოლ საქორთუოს დასტამბო) დო ჩინური. კულტურას გოფაჩილი რე უმოსო რჩქვანელობური ანუ სუფსაშ შინკა ( ლათ. Cucumis melo). შინკა სიტიბაშ მოჸოროფე ჩანარი რე, გოლოფას ურზჷ. ჯგირო ჩანს 25-30 °C ტემპერატურას.

შინკაშ გჷმნაღელი ანდაღებული ოჭკომალი დო დიეტური პროდუქტი რე. დიდი მუდანობათ იკათუანს შანქარს (16-18%-შე უმოსის), C ვიტამინს (60 მგ-შახ), კაროტინს, პექტინამ ნიფთიარობას დო მინერალურ ჯიმუეფს. შინკას გჷმირინუანა ლადირო, თაშნეშე მოჟღირაფილს დო სქირაფილს. შინკაშე აკეთენა ხილალას, მურაბას, ცუკატის, მარმალადის დო შხვას. შქა აზიაშ ოწყარუე პიჯალეფს შინკაშ მოსალი 1 ჰა-ს 300-400 ც, უწყარუ რაიონეფს — 200 ც-შახ ონჭჷ. საქორთუოს გოფაჩილი რე უმოსო აბანობური ჯიშეფი: მარგალური ორდოშიანი, მუხიანური აბანური, თაშნეშე „მშვენება“, „კოლხოზნიცა 749/753“.

ლიტერატურა

• კვაჭაძე გ., ქორთული სხუნუეფიშ ენციკლოპედია, ტ. 7, ხს. 395, ქართი, 1984 წანა.