ისიდა

ისიდა ( , )
ისიდა ოსურობაშ დო დიდალობაშ ოსურღორონთი
მითოლოგია:	ჯვეში ეგვიპტე
ჯოხოშ შანულობა:	თინა, მისჷთ ხვისტა უკებჷნ
ბერძენული მუკნაჭარა:	Ἶσις
ლათინური მუკნაჭარა:	Isis, Isidis
სქესი:	ოსური
გოლინაშ სფერო:	ოსურეფს ოხვარუდჷ ხალას, თხილანდჷ ბაღანეფს
მუმა:	გები
ნანა:	ნუტი
და დო ჯიმა:	ჯილალეფი: სეთი, ოსირისი, ჰოროს-ური (ჰოროსი უნჩაში) და: ნეფტიდა
ალმასქუ:	ოსირისი
სქუალეფი:	ჰოროსი
ატრიბუტეფი:	გვერი, ლოტოსი, დუდელე, სიხვეიანეშ ქა
გჷმოხანტუალეფი

ისიდა იეროგლიფეფს

, ვარდა ,

ისიდა (ჯვეშეგვიპტურო „ისეტ“ ვარდა „ასეტ“) — ჯვეში ეგვიპტეშ უჟინაში ღორონთი, ოსირისიშ და დო ჩილი. ოსირისიშ კულტწკჷმა მეჭედელ რსხუს რე ისიდაშ კულტი. ისიდა რდჷ ნოჸოფიერობაშ, დედალობაშ, თელარაშ დო სინთელუანობაშ ოსურღორონთი. ართი ეგვიპტური მითიშ მეჯინათ, ოსირისი დოჸვილჷ უბადო სეთიქ დო თიში რსხულიშ ნორთეფი ედომუშამ მოსოფელს გოჩხვარჷ. განწარებულ ისიდაქ ედომუშამი დიხაუჩა აკილჷ, მუშ საუჯგუშო ადამიერიშ რსხულიშ ნორთეფიშ აკაშაყარალო. კინ თემითიშ მეჯინათ, მუსხირენ ხანიშ უკული ოსირისიქ ღურაშე გენათჷ დო თიქიანობაშ ომაფეშ მამართალო გჷნირთჷ. ისიდაშ კულტიქ საბერძნეთშა ორდოშე გეგნორთჷ, ელინიზმიშ პერიოდის — გიფაჩჷ დუნაიშე ინდოეთშახ. რომშა ისიდაშ კულტიქ გეგნორთჷ ჩქინ ერაშახ მაართა ოშწანურას. იმპერიაშ პერიოდის ისიდაშ კულტის სახენწჷფო თხილანდჷ დო უდიდაში აღიარაფა მიპალუ ირდიხას, სოდე რომაალეფიშ პატჷნალა იფაჩუდჷნ.

ბერძენულ–რომაულ ოქიანუს ისიდა იკოროცხუდჷ დიხაშ დო მეზუღეეფიშ მაფორალო, ცაშურ მანათუეფიშ აკმაქიმინალო, ერქანიშ გჷმმაგონაფალო დო შხვა. თი სოფინ-კეკინიშ დო მორსაშ გეშა, ნამუთ ისიდაქ იგემჷ ოსირისიშ ნორთეფიშ აკოშაყარუაშ დო უბადო სეთწკჷმა ლჷმაშ ბორჯის, თინა დაჩიჩიებულეფიშ ღორონთო, ოსურეფიშ ალმარენჯო, არდებულეფიშ მოხუჯეთ დო მაფორალო აღიარეს (ისიდაშ თე მუშობურობეფი ქირსიანობაქ მარია დიაღორონთის მიოჭარეს). ისიდაშ დღალობეფს მისტერიეფიშ ხასიათი უღუდჷ დო დემეტრეშ ელევსინურ მისტერიეფს მოგენდჷ. რომს ისიდაშ დღახუს 5 მელახის ეთმეშანჷნდეს.

ჯვეშ ეგვიპტურ გჷმოხანტუალეფს ისიდა უმოსი შხირას ხვისტას მახვენჯი რე, ხეს უკებჷ ჩხოუშ ქალეფი დო ქალეფს შქას მოჩქჷ ეშმალი ბჟაშ დისკო. ბერძენულ–რომაულ ხელუანობას ისიდა ჰერაშნერო გჷმოხანტუ: გჷრძე მუკაქუნალით, თუნა, ძალამი მაჸინჩა დო დიდებული სახეთ. თიში ატრიბუტეფი რე: გვერი, ლოტოსი, დუდელე, სიხვეიანეშ ქა. ისიდას კანკალეშა ხეს უკებჷ ჩქჷჩქჷ ჰოროსი, ნამუთ ქირსიანობაქ ქირსეწკჷმა გაიგივუ. საბერძნეთის ართბორჯის თინა აფროდიტეთ მიოჩქჷდეს, ჰოროსი — ეროსო. ისიდაშ მითის შხირას მეთმურსხუანდეს სერაპისიშ მითის. ჩქინშახ რე მონჭაფილი ნაწახნაკა, ნამუშ მეჯინათ ისიდა დო სერაპისი წელს ჟილე ადამიერეფი რენა, წელს გიმე – გვერეფი. გვერეფიშ გიმენი ნორთეფი ართმაჟირაშა რე გინოკარკატელი. ისიდაშ კულტი არებული რე დო ესვარჷ მიარე ქიანაშ ბრელ ღორონთეფიშ კულტის.