სეთი (ჯვ. ეგვ. Stẖ)
|
სეთი დუდმაართაშე: ბჟა-რაშ აპოპშე მათხილარი, ოლჷმარი ქომოლობაშ დო შურიშ მაპატჷნალი. ნარმერიშ ეპოქაშ უკული, დო გიშაკერძაფილო პტოლემეეფიშით დემონიზირაფილი რე: ნილოსშე შორს მადვალუ ქიანეფიშ დო შსხვა კათეფიშ, მოსოფელიშ უბადობაშ, ტიოზეფიშ მაფორალი, აპოპწკჷმა დოხოლაფირი.
|
მითოლოგია:
|
ეგვიპტური
|
რინა:
|
პატჷიჩამუაფუდჷ დინასტიაშახიან პერიოდშა
|
ჯოხოშ შანულობა:
|
მაფაშური ნძალანებაშ მაფორალი, თიშ ჯოხო რე II დინასტიაშ ფარაონეფიშ ტიტულს (სეთიშ დო ჰოროსიშ ჯოხოეფიშ ესვარუა შანენს „მაფას“) დო XIX დინასტიაშ ფარაონეფიშ ჯოხოეფს. მოგიანაფათ იეროგლიფი „სეთიშ ხეცი“ ზიტყვეფიშ „ტყარი, ბოროტი, კონწარიშ“ დეტერმინატივი რდჷ[1]
|
ბერძენული მუკნაჭარა:
|
Σηθ
|
ლათინური მუკნაჭარა:
|
Seth
|
შხვა კულტურეფს:
|
Baal и Typhon
|
სქესი:
|
ქომოლი
|
რეგიონი:
|
ჟილენი ეგვიპტეშ მაფორალი, ნილოსიშ დელტაშ ოორუე-ბჟაეიოლი
|
გოლინაშ სფერო:
|
chaos
|
მუმა:
|
გები
|
ნანა:
|
ნუტი
|
და დო ჯიმა:
|
|
ალმასქუ:
|
ნეფტიდა, ტაურტი, უგარულ-ფინიკიური ანატი დო აშტორეტი
|
სქუალეფი:
|
ანუბისი и სებეკი
|
ატრიბუტეფი:
|
უასიშ დო ანხიშ სკიპერტი; სტიქია — ტიოზი, ქვიშაშ ქარბორიეფი.
|
გჷმოხანტუალეფი
|
სეთი, სეტი, ზეთი (ეგვ. Sth, Seth, Suth) — ჯვეშეგვიპტურ მითოლოგიას ზარზალუაშ, ერია-მორიაშ, ქარბორიაშ, ტიოზიშ კაჭახიშ, ლჷმაშ დო ღურაშ ღორონთი. დუდშე ფარაონეფიშ ნძალანებაშ გჷმოხანტუალა, დუდიშ ნაჟირალწკჷმა, ჯიმასქუა ჰოროსწკჷმა ართო. ცაშ ღორონთიშ, ნუტიშ დო დიხაშ ოსურღორონთიშ, გებიშ სქი. გჷმოხანტუნდეს ადამიერიშ რსხულით, ნამუსჷთ ტიოზიშ ურცხო ჩხოლარიშ, ჯოღორიშ ვარდა ტურაშ მოგვენი დუდი უღუდჷ, მოდირაკილი დიდი ნინძგი დო წვანდამი მაღალი ჸუჯეფი, სუმწვანდურა კუდელი, ვარდა გირინიშ, ღეჯიშ, შარდენიშ, ჟირაფიშ, ოკაპიშ, გრიფიშ სახე. არძა შვანს ეგვიპტარეფიშ ჯვეში ერუანული ღორონთი რე, ჰოროსიშ ბიძი, ჟირული დო მონირზე. ოხვამალი ომბოსის უღუდჷ. ბიძი-ჯიმასქუაშ გჷმოხანტუალეფს ხოლო ართო დჷთმოდგჷნდეს (სესოსტრისიშ რელიეფი). გურგინი ხოლო ჟირფათ გიოდგჷდეს. ხვალე ნძალანებაშო ბურსაფი რდჷ თინეფიშ ნირზი. ჰოროსიქ დართინუ მიდაღალირი დაღამაკებული თოლი (გვერდთუთა), კინე მუქ — სეთის მიდუღჷ სათასეეფი. თოლქ გენთელუანუ დდო გოფშა თუთათ გჷნირთჷ. ჟირხოლო თოტიქ დასქილიდუ.
- აკაკი გელოვანი — მითოლოგიური ლექსიკონი, გამომცემლობა საბჭოთა საქართველო, თბილისი, 1983