ისლამ ქარიმოვი

ვიკიპედიაშე
ისლამ ქარიმოვი
Ислом Каримов
ისლამ ქარიმოვი Ислом Каримов
უზბეკეთიშ 1-ა პრეზიდენტი
პოსტის გერინაშ ბორჯი
24 მელახი, 1990 – 2 ეკენია, 2016
ვიცე-პრეზიდენტი  აბდულჰაშიმ მუტალოვი
წიმოხონისაპრეზიდენტო პოსტიშ მიშაღალა
მონძენიგმატილა იულდაშევი

დუნაბადი30 ღურთუთა, 1938
სამარყანდი, უზბეკეთიშ სსრ, სხუნუეფიშ რსხუშ შილა სსრრ, (ასე უზბეკეთი)
ნაღურაეკენია 2, 2016 (78 წანერი)
ტაშკენტი
პოლიტიკური პარტიაუზბეკეთიშ კომუნისტური პარტია (1964–1991)
უზბეკეთიშ ოკათე-დემოკრატიული პარტია (1991–2007)
უზბეკეთიშ ლიბერალურ-დემოკრატიული პარტია (2007–ასე)
მუმააბდუღანი ქარიმოვი
ნანასანობარ ქარიმოვა
ალმასქუტატიანა კარიმოვა
სქუალეფიგულნარა
ლოლა
საქვარუაპოლიტიკოსი, ეკონომიკურ მენცარობეფიშ კანდიდატი
რელიგიაისლამი
ჯილდოეფიინჟინერ-მექანიკოსი, ეკონომისტი

ისლამ აბდუგანიშ სქი ქარიმოვი (უზბეკ. Ислом Абдуғаниевич Каримов; რუს. Ислам Абдуганиевич Каримов; დ. 30 ღურთუთა, 1938, სამარყანდი - ღ. 2 ეკენია, 2016, ტაშკენტი) — უზბეკეთიშ პრეზიდენტი 1990 წანაშე 2016 წანაშ 2 ეკენიაშახ, ღურაშახ.

ქარიმოვი ირდუდჷ სამარყანდიშ ომბოლეფიშ დუდმიკაფორუს. 1989 წანას, თინა უზბეკეთიშ სხუნუეფიშ რსხუშ კომუნისტური პარტიაშ მაართა მელამოსეთ გჷნირთჷ. 1990 წანაშ 24 მელახის, უზბეკეთიშ სხუნუეფიშ სოციალისტური რესპუბლიკაშ პრეზიდენტო გჷნირთჷ. 1991 წანაშ 31 მარაშინათუთას თიქ გჷმაცხადჷ უზბეკეთიშ ზოხორინალა დო 29 ქირსეთუთას 86%–ით მიგჷ უზბეკეთიშ მაართა საპრეზიდენტო გიშაგორუეფი. კარიმოვიშ ხეშუულება გიშეგორუაფუ ავტორიტარიზმით, ნამუთ ოპოზიციურ პარტიეფს ვარძენს საქვარუაშ კვარზალს.[1]

ლიტერატურა[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]

  • Bohr, Annette (1998). Uzbekistan: Politics and Foreign Policy. London: Royal Institute of International Affairs. ISBN 1-86203-081-2. 
  • Schatz, Edward (2006). „Access by Accident: Legitimacy Claims and Democracy Promotion in Authoritarian Central Asia“. International Political Science Review 27 (3): ხს. 263–284. DOI:10.1177/0192512106064463. 

რესურსეფი ინტერნეტის[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]

ვიკიოწკარუეს? რე ხასჷლა თემაშენ:

სქოლიო[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]

  1. Gulsen Aydin, Orta Dogu Teknik Universitesi, "Authoritarianism versus democracy in Uzbekistan: domestic and international factors", (Ankara: METU, 2004), p. 41.