მარგალური მითოლოგია

მარგალური მითოლოგია — ლაზურწკჷმა ართო ქორთული მითოლოგიაშ ართ-ართი უჯვეშაში ჸა დო ნადუ, თარი რე უმოსო ტკიცი მიკოსქილადირი აჯამური სახე არაკეფს დო მითეფს, სოდეთ ქირსიანული ნადუ ნარკებო გიოხე. კოლხეთიშ ათე ნორთის უმოსო ტკიცეთ მიშნოჩუალიე ბერძენული მითოლოგიაშ მოტივეფი, უშქარო კონტაქტიშ ნოქური (ლეთა, ლეთო — განჩი გარამიშ ბუმაშ გეშა დო შხვა).

ბერძენული პოლიფემე — ცალთოლამი კიკლოპი (შონ. ხეც) მარგალურსით ცალთოლამი გილუა რე, ჩქონს შხურს ჭყიშანს. მეჩხომეეფს ოჭოფუნს, ამშვის დოხუჭორუნს, ჟირით შამფურით ეშაჭუნს თოლს (ოუშქურუ დემსით ქაგურუაფჷ).

მარგალურ მითოლოგიას დოსქიდჷ უჯვეშაში ინდო-ირანული ღორონთეფიშ მითრაშ კულტიშ ნენატებუეფქ (მისრობა). ათენა რაგადანს ჩქინი კათაშ რცხუს სირიაწკჷმა, შქაწყარმალონაწკჷმა, ანატოლიაწკჷმა, რომიშ იმპერიაწკჷმა, სოდეთ მითრაშ კულტი გვარიანი გოსიმაფილი რდჷ. მითრაშ თოლს უძახდესჷ ბჟას, მუთ ამართლენს ბჟაურ კოლხეთის თიში კულტიშ პოპულარობას.

გჷშაკერძაფილო კაფური რე მარგალური ბირეფი, არაკეფი, ლეგენდეფი, მითიური სახეეფი (ტყაში მაფა, ოჩოკოჩი, წყარიშ მაფა, მესეფი...). შაყარელი დო მოწოკო მიშნაგურეფი რე დიდნძალი ფოლკლოლური მოღე (ა. ცაგარელი, ტ. ქობალია, ნ. მარი, შ. ბერიძე, მ. ხუბუა, ი. ყიფშიძე...). ალ. ხახანაშვილი, ქორთული ზიტყვებაშ ისტორია, I, 1904; მ. ჩიქოვანი, ბერძენული დო ქორთული მითოლოგიაშ ოკითხეეფი, 1971.

ლიტერატურა

• აკაკი გელოვანი, მითოლოგიური ლექსიკონი — გამომცემლობა „საბჭოთა საქართველო“, თბ., 1983.