პანთეონი

პანთეონი (ლათ. Pantheon < ბერძ. Pantheion < pan - არძო - theos - ღორონთი).

1. არძო ღორონთიშ ოხვამე ჯვეში რომც.

2. გჷმორჩქინელი ადამიერეფიშ სასაფულე, ვარა აკარდამა, მუჭოთ წესინ, პანთეონშო ირინუანა ოკულტე კილადანიშ ნოდგჷმეფც. ათეშნერი რდჷ უესტმინსტერიშ ოაბატე ლონდონც (1245-1745), სენტ-ჟენევიევიშ ოხვამე პარიზის (1764-1790, პანთეონო გინირთჷ 1791 საფრანგეთიშ დიდი რევოლუციშ ბორჯის).

საქორთუოს 1929 წანას, ა. გრიბოედოვიშ ღურაშ მა-100 წანაშდუც, მთაწმინდას მამადავითიშ ოხვამეშ ოზექ ოფიციალურო გეგმეცხადჷ ჭარუეფიშ დო ოჯარალუ მოქარანეეფიშ ქართიშ პანთეონო. ქართის გჷმორჩქინელ მენცარეფიშ დო ოჯარალუ მოქარანეეფშო რე ხოლო დიდუბეშ პანთეონი დო საბურთალოშ პანთეონი.

ქოძირით თაშნეშე

• პანთეონი (რომი)
• პანთეონი (დიდუბე)
• პანთეონი (მთაწმინდა)
• პანთეონი (საბურთალო)
• ქორთუ მოქარანეეფიშ პანთეონეფი მოსკოვს

ლიტერატურა

• ქსე, ტ. 7, ხს. 662, ქთ., 1984