ჭარა
ჭარა, ბედიშ ჭარა — რელიგიურ-ფილოსოფიური იდეალისტური წჷმორინაფა, ნამუსჷთ ოსხირო უღუ რწუმა ადამიერშა ჸვერე ნძალეფიშ პატჷნალაში. ათე მეჯინათ ადამიერეფიშ ჭარა წჷმიწორო რე გონწყილი განგებაშით. ქორთუეფიშ რელიგიური წჷმორინაფათ ადამიერიშ დაბადებაშე ცას რჩქინდუდჷ თიში ჭარაშ მურიცხი; ლულუტის „ჭარამაჭარუშ“ ხეთ ჸვას მიკიჭარუდჷ მუმალი რინა, რინაშ არძა მომენტი, ნამუშ თირუა მაღურუს ვეშულებუდჷ. კინ თი მეჯინათ, თექიანური საქვარეფს შხირას „ოშურეშ“ ღორონთი მართჷნდჷ. ქორთულ გვალაშ კათეფს გოფაჩილი რწუმა-წჷმორინაფათ „ობჟალეს“ თიჯგურა მუთუნ ვათმოხვადუდჷ, წჷმიწორე "ოშურეს" მუთუნ გჷნოჭვადილ ვარდჷკონ. შურეთიშ ღორონთის ონინალდეს „ჭარუეფი“, „ბედიშ მაჭარალეფი“ ვარდა „ჭარუა-ჭარუეფი“, ნამუეფით ჭარაშ წინგიშ მუნაჩემეფიშ მეჯინათ "იჭანუანა ოშურეთშა" ადამიერეფს. ანალოგიური წჷმორინა გოფაჩილი რდჷ ბჟაეიოლიშ დო ევროპაშ კათეფს. ქორთული წჷმორინეფი ჭარაშ გეშა გიშაკერძაფილო არხოს გერე შქაწყარმალონას დო ანტიკურ ოქიანეს გოფაჩილ რწუმეფწკჷმა.
თაშნეშე ქოძირით
[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]ლიტერატურა
[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]- სურგულაძე ი., ქორთული სხუნუეფიშ ენციკლოპედია, ტ. 2, ხს. 265, ქართი, 1977 წანა.