ხურიტეფი
იერსახე
ჯვეში მესოპოტამია |
---|
ასირიოლოგია |
ქიანეფი / იმპერიეფი |
შუმერი: ურუქი – ური – ერიდუ |
ქიში – ლაგაში – ნიფური |
აქადიშ იმპერია: აქადი |
ბაბილონი – ისინი – სუზა |
ასურეთი: აშური – ნინევია |
დურ-შარუქინი – ნიმრუდი |
ბაბილონეთი – ქალდეა |
ელამი – ამორიტეფი |
ხურიტეფი – მითანი |
კასიტეფი – ურარტუ |
ქრონოლოგია |
შუმერიშ მაფეფი |
ასურეთიშ მაფეფი |
ბაბილონიშ მაფეფი |
ნინა |
მარჭვალური ჭარალუა |
შუმერული ნინა – აქადური ნინა |
ელამური ნინა – ხურიტული ნინა |
მითოლოგია |
ენუმა ელიში |
გილგამეში – მარდუქი |
ხურიტეფი, ხურიშ ტომეფი — მითანიშ ომაფეშ თარი მახორობა, ნინაშობურო ურარტუალეფიშ მოჯგირე ტომეფი. დოკუმენტურო დჷნადგინა რე თინეფიშ რინა ოორუე შქაწყარმალონას (წყარმალუეფიშ ხაბურიშ დო ბელიხიშ ჟილენ მალობეფს დო ლეხერეფს), ნამუთ ჯვეში ბაბილონური წყუეფიშ მეჯინათ, მიშმეშჷ „სუბართუშა“, სოდე ოხორანდეს „სუბართალეფი“- ზოგადო ბაბილონეთიშ ოორუეშე ოხორანდეს ეთნიკურო შხვადოშხვა გოჭყაფაშ ტომეფი. ვარაუდენა, ნამჷ-და ხურიტეფი ოორუე შქაწყარმალონაშ ჯვეშითჯვეში მახორუეფი ვა რენა დო გინიხორეს ბჟაეიოლშე (ზაგროსიშ გვალეფშე), ვარ-და ოორუეშე (სომხეთიშ ლაკადაშე, მოლენკავკაციაშე ვარ-და ოორუე-ბჟაეიოლ კავკაციაშე).
ლიტერატურა
[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]- Дьяконов И. М., Народы древней Передней Азии. «Переднеазиатский этнографический сборник», т. 1, М., 1958;
- Меликишвили Г. А., Древневосточные материалы по истории народы Закавказья, ч. 1 - Наири-Урарту, Тб., 1954;
- Imparati F., Hurriti, Roma, 1964;
- O‘Callaghan R. T., Aram Naharaim, Roma, 1948
- გიორგაძე გ., ქორთული სხუნუეფიშ ენციკლოპედია, ტ. 11, ხს. 517–518, ქართი, 1987 წანა.