დავით დადიანი

დავით დადიანი (დ. 26 ღურთუთა, 1812, ჭაქვინჯი, ზუგდიდიშ მუნიციპალიტეტი — ღ. 30 მარაშინათუთა, 1853) — სამარგალოშ თარი (1846-1853 წწ.), ლევან V დადიანიშ ქომოლსქუა, რუსეთიშ იმპერიაშ არმიაშ გენერალ-მაიორი (1845).

მუამუში — ლევან V დადიანქ მუში რინაშის (1840 წანაშე) ჩაბარჷ სათაროშ გამაგა. მეღებული აფუდჷ ევროპული რდუალა-გონათუა. 1829-1840 წანეფს ნინალენდჷ ლაიბგვარდიაშ კაზაკეფიშ პოლკის, სოდე პოლკოვნიკიშ წოდება მიღჷ. სათაროშ დუდალაშის ოცადუდჷ სათაროშა მართუაშ ახალი სისტემაშ მიშაღალას. თე ღანკით ქიანა 8 მაზრათ (ოლქო) დორთჷ დოა თინეფშე ირს მადუდეთ მდივან-ბეგი ქეგურინჷ. მოხელეეფიშ პოსტიშ მონძალათ გინოძამაშ მანგიორო თინეფიშ პოსტიშა გერინაფა გენშიღჷ. თარიშ ხვისტაწკჷმა გაჭყჷ სამელამოსე მოხელეფიშ შტატით. ჟინოთეფიშ ჭკორალაშე გადუდიშულჷ დაბალი პაპეფი. მუკმაჯინედჷ ვაჭრუაშ დო ხერეჭუაშ გოვითარაფას. მეაბრეშუმალაშ გოვიტარაფაშ ღანკით, 1848 წანას, სამარგალოშა ქჷმიჭანუ ფრანგი როზმორდიუკი, ნამუქჷთ ზუგდიდს გეგმაქიმინჷ აბრეშუმიშ საწარმო. თიშ ბორჯისჷთ დარსხუეს ონტკაშ მაფუნაფალი ქარხანეფი ზუგდიდის დო სალხინოს. დავით დადიანი კჷრიბალაშ ქვერსემი მოჸოროფე რდჷ. აკოშაყარუ ქორთული ხენაჭარა კჷრბეფიშ დინდარი კოლექცია, ნამუთ უკული მუშ სქუა ნიკო დადიანქ ქქორთუეფს შქას ჭარუა-კითხირიშ მუმადვალარი ჯარალუას გინოჩჷ. არხო ურთიართობა უღუდჷ პ. იოსელიანი დო მ. ბროსეწკჷმა. დოჯილდაფირი რე ჯეგე ანაშ, ჯეგე ვლადიმირიშ, ჯეგე სტანისლავიშ შხვადოშხვა ხარისხიშ ორდენეფით. ნთხორჷ მარტვილიშ მონასტერს, საგვარო აკარდამას.

ქოძირით თაშნეშე

დავით დადიანიშ ბიბლიოთეკა

ლიტერატურა

კალანდია გ., ენციკლოპედია „საქორთუო“, ტ. 2, ხს. 286-287, ქთ., 2012 წანა.
მაკალათია ს., სამეგრელოს ისტორია და ეთნოგრაფია, თბ., 1941;
მეუნარგია ი., სამეგრელოს სამთავროს უკანასკნელი პერიოდი და დავით დადიანი, თბ., 1939