გიორგი IV დადიანი

გიორგი IV დადიანი — ოდიშიშ თარი XVIII ოშწანურაშ დაჭყაფუშე 1714 წანაშახ, [კაცია ჩიქოვანი|კაცია ჩიქოვანიშ]] ქომოლსქუა.

1681 წანას, სალიპარტიანოშ მაპალუთ გჷნირთუ. 1684 წანას, ოდიშიშ თარო ლევან III დადიანიშ უკანონე ქომოლსქუა ლევანი ქჷდარინუ დო მუქ ხეშა ქეშიჸოთჷ სათაროშ ფაქტობური განაგა. 1690 წანაშე დეხოლჷ თიმბორჯის ბჟადალი საქორთუოშ ართ-ართ უჯვეშაში ფეოდალი გიორგი-მალაქია აბაშიძეს, გეგნორაჸუ ლევან IV დადიანი დო ზოხორინელო ქრმუდირთჷ სათაროშ დუდალას. თიშ სააწმარენჯოთ გეგშართ გურიაშ თარი მამია III გურიელქ, ნამუსჷთ ოსმალეთიშ სულთანქ დადიანობა მეჩჷ, მარა თის ოდიშის ვაგაპატონჷ. გიორგი IV დადიანიშ პოზიციეფქ გიშაკერზაფილო გეჭყანიერჷ 1701 წანაშე, მუჯანსჷთ ჩილო ქეკიხუნუ გიორგი-მალაქია აბაშიძეშ ცირასქუა თამარი. 1701-1706 წანეფს შქას თიქ დადიანიშ ტიტული მიღჷ დო იურიდიულო დიკანონჷ ოდიშიშ გამაგა. 1701 წანას, გიორგი IV დადიანს მუში სქუალეფქ ქაწუდირთეს. იმერეთიშ მაფაშ მოხვარათ თარო გჷნირთუ თიში ქომოლსქუა კაციაქ. კაციაშ ღურაშ (დოხოლაფირო 1710 წ.) უკული გიორგი IV დადიანქ კჷნე დირთინჷ დადიანობა. თის შეულებუდჷ გუჩერებუდუკო აფხაზ ჟინოთეფიშ მინონტებეფი, მარა ოდიშიშ ოორუე-ბჟადალი ნორთიშ დორთინაფაქ ვამახუჯინჷ. გიორგი IV დადიანიშ ბორჯის, ოდიშიშ სათაროშ აკოდგინალუაშა მიშმეშჷ ლეჩხუმი.

ლიტერატურა

• ბერაძე თ., ქორთული სხუნუეფიშ ენციკლოპედია, ტ. 3, ხს. 163, ქართი, 1978 წანა.

• ბერაძე თ., ენციკლოპედია „საქორთუო“, ტ. 2, ხს. 27, ქთ., 2012 წანა.
• ბერაძე თ., ერთი საკითხი სამეგრელოს ისტორიული გეოგრაფიიდან, «საქართველოს ისტორიული გეოგრაფიის კრებული», 1964, [ტ.] 2;
• მაკალათია ს., სამეგრელოს ისტორია და ეთნოგრაფია, თბ., 1941;
• ჩხატარაიშვილი ქ., საქართველოს საგარეო ურთიერთობათა ისტორიიდან (XVIII ს. პირველი მეოთხედი), კრ.: საქართველოს ფეოდალური ხანის ისტორიის საკითხები, [ტ.] 2, თბ., 1972.