ვამეყ I დადიანი
ვამეყ I დადიანი — ოდიშიშ ერიშდუდი 1384-1396 წანეფს, უღუდჷ მანდატურუნჩაშიშ ტიტული. ართამი საქორთუოშ მაფეეფწკჷმა ართო ობურჯუდჷ გაკერზებაშ მოკორინე იმერეთიშ ერიშდუდეფს. 1392 წანას დამარცხჷ იმერეთიშ ერიშდუდი გიორგი I, ნამუქთ თიმ ბურჯაფის დოღურუნ. ვამეყ I დადიანიშ მოხვარათ საქორთუოშ მაფა გიორგი VII-ქ, თემურლენგიშ მინოკათუეფიშ უმკუჯინალო, მუშ ხემანჭუაფა გამანგარჷ ბჟადალი საქორთუოს. ვამეყ I დადიანქ წჷმოძინელო ილესქერჷ ჯიქეთის დო თეურეშე მოღალირი მარმარილოშ სჷმეტეფით დო ფიქალეფით ხობიშ ოხვამეს მუში მასქერეფიშ ეგვტერი ქიმკაკეთჷ. ოძვალეშ ობჟათე კირდას მუკნაჭარას რე რაგადი:
|
„ქ. სახელითა ღმრთისათა ერისთავთერისთავმან და მანდატურთ უხუცესმან დადიანმან ვამეყ მამისა მათისა [პატ]რონისა ერისთავთერისთავისა დადიანისა გიორგის შედეგად მიუჴდა ჯიქეთ[ს] ურწმუნოებისა და ორგულობისათჳს, რათამცა მოემსახურა. და სძლო, შეურაცხ და უჴმარ იქმნა მათი სიმაგრენი, გაგარი და უღაღნი, ყოველნივე ძალითა მოირჭუნა. მრავალთა ჯიქეთისა პატრონთაგან მიუვალი მოარბივნა. რაოდენნი მოეწყო, მათი მძევალნი წამოასხნა და სხვანი აოტნა. მაშინ მოიღო სვეტნი და ფილაქნი ესენი მარმარილოსანი და მამათა-დედათა ლარნაკი და მისი და მარეხ[ისი] გააერთ[ა]. საუკუნემცა არს ჴსენებაჲ მათი.“
|
ვამეყიშ დუდალათ კონსტანტინეპოლშე ოგანაგეთ მოჭანაფილი ხანტუ კირ მანუელ ევგენიკოსიქ მოხანტჷ წალენჯიხაშ ოხვამე.
ლიტერატურა
[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]- ბერაძე თ., ქორთული სხუნუეფიშ ენციკლოპედია, ტ. 4, ხს. 287, ქართი, 1979 წანა.
| |||||||
